KINESIOTAPING

          Kinesiotaping (Kinezjo?Taping, taping) jest to metoda terapeutyczna polegająca na oklejeniu w odpowiedni sposób wybranego fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Takie oklejenie nosi nazwę aplikacji.             

          W metodzie tej wykorzystuje się specjalnie wytworzony plaster z bawełny i kleju akrylowego. Jest to plaster o grubość i ciężarze zbliżonym do skóry i podobnie jak ona jest dość rozciągliwy (rozciąga się tylko na długość) i nieograniczający ruchów. Plastry są wodoodporne a dzięki specjalnemu falowemu utkaniu przepuszczają powietrze, nie odklejają się pod wpływem potu lub wody i mogą być noszone na skórze przez kilka dni.

          Kinesiotaping wykorzystywany jest u osób z problemami neurologicznymi, onkologicznymi, ortopedycznymi, pediatrycznymi oraz z zakresu stomatologii i kosmetologii.  Bardzo często wykorzystywany jest w sporcie nie tylko w sytuacjach związanych z urazem, kontuzją, ale również z działaniami profilaktycznymi lub wzmacniającymi pracę oklejanych mięśni.

          Plastry mają szeroki zakres działania. Działają przeciwbólowo, poprawiają miejscowo krążenie krwi i limfy przez co pomagają w zmniejszaniu obrzęków i szybszym gojeniu się krwiaków. Poprawiają funkcję mięśni i stawów poprzez ułatwianie oraz wspomaganie wykonywanego ruchu. Mają wpływ na normalizację napięcia mięśni zmniejszając ich nadmierne napięcie lub zwiększając zbyt niskie napięcie. Korygują postawę ciała oraz ustawienie i pracę poszczególnych stawów. Dodatkowymi zaletami ich stosowania to ciągłość terapii (działają przez 24 godziny na dobę) oraz możliwość używania jednej aplikacji przez kilka dni. Pomagają w prowadzonej rehabilitacji poprzez uzyskiwanie szybszego oddziaływania i podtrzymania wypracowanych efektów uzyskanych podczas zabiegów fizykalnych, różnych form terapii manualnych oraz ćwiczeń. Oklejanie  można stosować jako samodzielną formę terapii jednak najlepsze efekty terapeutyczne uzyskuje się w przypadku łączenia jej z innymi metodami rehabilitacji. Plastry nie zawierają żadnych substancji aktywnych ani leczniczych ich działanie jest czysto mechaniczne.          

          Oficjalnie kinesiotaping został wprowadzony do sportu i fizjoterapii w 1975r. przez japońskiego fizjoterapeutę i chiropraktyka doktora Kenzo Kase. Światową popularność zyskał w latach osiemdziesiątych, szczególnie po tym jak japońscy sportowcy korzystali z działania plastrów w 1988r. na Olimpiadzie w Seulu.

Kilka ważnych zasady obowiązujących podczas stosowania plastrów:

– po założeniu aplikacji zaleca się przynajmniej godzinę wstrzymać się od aktywności ruchowej lub kąpieli, aby klej uzyskał wymaganą przyczepność;

– czas aplikacji jest określony zazwyczaj na kilka dni, zależy od celu oklejenia ? w tym czasie można brać prysznic i kąpać się;

– zastosowane aplikacje nie pociera się ręcznikiem, nie suszy się suszarkami lub innymi urządzeniami grzewczymi, ponieważ spowoduje to mocniejsze przyklejenie się plastra do skóry i utrudni to zdjęcie plastra!!! W celu jego wysuszenia używamy ręcznika, który przykładamy do aplikacji i przytrzymujemy chwilę. Częściowo osuszony plaster pozostawiamy do samodzielnego, całkowitego wyschnięcia;

– aplikacje można zdjąć samodzielnie, korzystając z otrzymanych wskazówek lub za pomocą odpowiednich środków stosowanych przez terapeutę. Po usunięciu plastra na skórze nie powinny pozostać ślady kleju i podrażnień. Niewłaściwe zdejmowanie plastrów może być bolesne i powodować zaczerwienie skóry, które później ustępuje.